Wat verstaan we precies onder droes? Kort gezegd is droes een bacteriële infectieziekte. Droes wordt veroorzaakt door de bacterie Streptococcus equi equi. Over het algemeen worden alleen de voorste luchtwegen en de bijbehorende lymfeknopen aangetast.
Oorzaak
Droes is een zeer besmettelijke ziekte voor paarden. De besmettelijke bacterie zorgt voor een infectie van de voorste luchtwegen waarbij abcessen van de lymfeknopen ontstaan. De mandibulaire lymfeknopen, die tussen de kaaktakken liggen en de retropharyngeale lymfeknopen, die boven de keel liggen, worden het vaakst aangetast.
Symptomen
De tijd tussen besmetting en het ontwikkelen van de symptomen is ongeveer 2 tot 6 dagen. Meestal begint het met koorts, niet eten en daarna het opzwellen van de lymfeknopen. De lymfeknopen worden abcessen en breken naar buiten. Soms breken de lymfeknopen naar de keel of in de luchtzak door en zie je alleen dikke neusuitvloeiing. Een paard met droes kan ook wat benauwd worden door de zwelling rond de keel. Samenvattend kun je zeggen dat droes de volgende verschijnselen heeft: koorts, gebrek aan eetlust, zwelling van de lymfeknopen, abcessen in de lymfeknoppen, dikke pus uit de neus, verhoogde ademhalingsfrequentie, benauwdheid, verspreiding van de abcessen in het lichaam. Het kan gebeuren dat enkele weken na de droesinfectie er ook morbus maculosus kan optreden. Dit is een allergische reactie op de droesbacterie. Het paard vertoont dan sloomheid, heeft geen eetlust, heeft een dik hoofd en dikke benen en heeft kleine bloedinkjes op de slijmvliezen, zoals aan de binnenkant van de mond en op de tong.
Diagnose
De diagnose droes wordt gesteld op basis van de verschijnselen en met behulp van de resultaten van een test. Door Streptococcus equi equi aan te tonen in de pussige neusuitvloeiing met behulp van een neusswab kan de diagnose bevestigd worden. Bij twijfel kan een dierenarts ook een abces aanprikken of een keelswab nemen en de bacterie kweken. Ook is het mogelijk om met behulp van bloedonderzoek antilichamen aan te tonen.
Behandeling
Droes is te genezen, maar het is van groots belang de dierenarts tijdig te waarschuwen. Dat geldt ook voor morbus maculosus. Afhankelijk van de symptomen zal het behandelplan meer of minder uitgebreid zijn. De lymfeknopen in de keel, die geïnfecteerd zijn en daardoor opzwellen, kunnen benauwdheid veroorzaken. Dit kan een levensbedreigend zijn. Wanneer jouw paard zeer benauwd is zal de dierenarts daarom een tracheotubus plaatsen (een pijpje om het ademen te vergemakkelijken). In veel gevallen zal dit echter niet nodig zijn. Als paarden eenmaal gezwollen lymfeknopen/klieren hebben, moet er gewacht worden tot deze opengaan of zover gerijpt zijn dat een dierenarts ze kan openen. Na het openen is het zeer belangrijk de klieren elke dag goed te spoelen. Alle pus en het spoelsel bevatten veel bacteriën, wat het paard zeer besmettelijk maakt voor andere dieren. Let er dus goed op dat er tijdens het spoelen geen andere paarden in de buurt zijn. De abcessen kunnen zich verder verspreiden in het lichaam van het paard. Op dat moment spreken we van ‘verslagen droes’. Onder andere in de buik kunnen abcessen ontstaan. Deze moeten en kunnen echter niet open gaan in de buik, omdat dat direct tot de dood van het dier zal leiden. Om het opengaan van de abcessen in de buik te voorkomen, moet het paard lange tijd een antibioticakuur volgen. Verder is het mogelijk dat de paarden zich tijdens de droesinfectie een keer verslikken, waardoor pus in de longen terecht komt en een longontsteking veroorzaakt. Mocht deze situatie zich voordoen, dan is het van groot belang een dierenarts te waarschuwen. Het paard moet voedsel binnenkrijgen, dus probeer jouw paard met lekkere hapjes, slobber en gras aan het eten te houden. In sommige gevallen zal de dierenarts het paard ontstekingsremmers geven.
Paardenverzekering vergelijken
Alle paardeneigenaren weten dat het houden van een paard op stal of in een manage niet goedkoop is. Het kost namelijk een hoop geld om je paard de verzorging te geven die nodig is. Het paard moet tenslotte kunnen springen, rennen, bewegen. Ook voer en de hoefsmid moeten betaald worden. Al met al geen goedkope liefhebberij. Het is daarom zeer verstandig om een paardenverzekering af te sluiten. Dat is echt van essentieel belang als je eigenaar bent van een paard. Een paard is moeilijker te behandelen en niet elke dierenarts is hierin gespecialiseerd. Je kunt er voor kiezen om je paard gedeeltelijk te laten verzekeren of om bijvoorbeeld alleen de trailer te verzekeren. Niet elke verzekering is uiteraard hetzelfde. De site dierenverzekering-vergelijken/paardenverzekering vergelijkt verschillende aanbieders waarbij je kunt kijken welke het beste bij je past. Een aantal kosten worden bijna door elke verzekeraar vergoedt. Denk hierbij aan inentingen die het paard jaarlijks moet krijgen. Deze inentingen zijn vrij kostbaar en kun je als het ware verhalen op je verzekering. De behandelingen hiervoor – bijvoorbeeld aan de hoef of benen – vallen in de meeste gevallen ook onder de afgesloten verzekering. Ook geldt voor bijna alle verzekeringen dat de meeste medicijnen die je paard moet nemen vergoed worden. Het kan in sommige gevallen wel zo zijn dat je zelf ook een gedeelte van de kosten voor deze medicijnen voor je rekening moet nemen. Dit hangt bijvoorbeeld af wat voor een soort medicijn het is. Naast bovenstaande voorbeelden zijn er ook aanvullende verzekeringen. Deze hoeven niet direct iets met het paard te maken hebben, Je kunt bij een aanvullende verzekering denken aan diefstal of aan een ongevallenverzekering voor opzittenden. Je kunt immers lelijk terecht komen als je van een paard valt. Vaak worden diefstal en een ongevallenverzekering aangeboden als aanvullende verzekering. Kijk dus goed naar jouw persoonlijke voorkeuren en laat je goed adviseren welke verzekering het beste bij jou past.
Verzekeraar OHRA bijvoorbeeld wordt getipt als een van de goedkopere verzekeringen om jouw paard bij te laten verzekeren.
v
